dłubień
Polish
Etymology
From dłubać + -eń.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdwu.bjɛɲ/
- Rhymes: -ubjɛɲ
- Syllabification: dłu‧bień
Noun
dłubień m anim
- any ichneumon wasp of the genus Glypta
Declension
Declension of dłubień
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dłubień | dłubienie |
| genitive | dłubienia | dłubieni |
| dative | dłubieniowi | dłubieniom |
| accusative | dłubienia | dłubienie |
| instrumental | dłubieniem | dłubieniami |
| locative | dłubieniu | dłubieniach |
| vocative | dłubieniu | dłubienie |
Related terms
nouns
- dłubacz
- dłubanina
- dłubanka
- dłubek
verb
- dłubać impf
Further reading
- Majewski, Erazm (1894) Słownik nazwisk zoologicznych i botanicznych polskich: Słownik łacińsko-polski, A.–M., volume II, page 365