dızcı
Turkish
Etymology
From *dız + -cı.
Pronunciation
- IPA(key): /dɯzˈd͡ʒɯ/
- Hyphenation: dız‧cı
Noun
dızcı (definite accusative dızcıyı, plural dızcılar)
- (slang) pickpocket, thief
- dızcı Faruk ― Faruk the pickpocket