dębieć
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *dǫběti.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdɛm.bjɛt͡ɕ/
- Rhymes: -ɛmbjɛt͡ɕ
- Syllabification: dę‧bieć
Verb
dębieć impf (perfective zdębieć)
- (intransitive, colloquial) to be poleaxed, to be struck dumb
Conjugation
Conjugation of dębieć impf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | dębieć | |||||
present tense | 1st | dębieję | dębiejemy | |||
2nd | dębiejesz | dębiejecie | ||||
3rd | dębieje | dębieją | ||||
impersonal | dębieje się | |||||
past tense | 1st | dębiałem | dębiałam | dębieliśmy | dębiałyśmy | |
2nd | dębiałeś | dębiałaś | dębieliście | dębiałyście | ||
3rd | dębiał | dębiała | dębiało | dębieli | dębiały | |
impersonal | dębiano | |||||
future tense | 1st | będę dębiał, będę dębieć | będę dębiała, będę dębieć | będziemy dębieli, będziemy dębieć | będziemy dębiały, będziemy dębieć | |
2nd | będziesz dębiał, będziesz dębieć | będziesz dębiała, będziesz dębieć | będziecie dębieli, będziecie dębieć | będziecie dębiały, będziecie dębieć | ||
3rd | będzie dębiał, będzie dębieć | będzie dębiała, będzie dębieć | będzie dębiało, będzie dębieć | będą dębieli, będą dębieć | będą dębiały, będą dębieć | |
impersonal | będzie dębieć się | |||||
conditional | 1st | dębiałbym | dębiałabym | dębielibyśmy | dębiałybyśmy | |
2nd | dębiałbyś | dębiałabyś | dębielibyście | dębiałybyście | ||
3rd | dębiałby | dębiałaby | dębiałoby | dębieliby | dębiałyby | |
impersonal | dębiano by | |||||
imperative | 1st | niech dębieję | dębiejmy | |||
2nd | dębiej | dębiejcie | ||||
3rd | niech dębieje | niech dębieją | ||||
active adjectival participle | dębiejący | dębiejąca | dębiejące | dębiejący | dębiejące | |
contemporary adverbial participle | dębiejąc | |||||
verbal noun | dębienie |
Further reading
- dębieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dębieć in Polish dictionaries at PWN