dús
See also: dus, duś, dûs, duș, duş, đus, D'us, and düş
Hungarian
Etymology
Borrowed from a Northern Italian dialect, compare Genoese duxe (“doge”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈduːʃ]
Audio (file) - Hyphenation: dús
Adjective
dús (comparative dúsabb, superlative legdúsabb)
- rich, plentiful
- thick (of hair), full (of bosom)
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | dús | dúsak |
accusative | dúsat | dúsakat |
dative | dúsnak | dúsaknak |
instrumental | dússal | dúsakkal |
causal-final | dúsért | dúsakért |
translative | dússá | dúsakká |
terminative | dúsig | dúsakig |
essive-formal | dúsként | dúsakként |
essive-modal | — | — |
inessive | dúsban | dúsakban |
superessive | dúson | dúsakon |
adessive | dúsnál | dúsaknál |
illative | dúsba | dúsakba |
sublative | dúsra | dúsakra |
allative | dúshoz | dúsakhoz |
elative | dúsból | dúsakból |
delative | dúsról | dúsakról |
ablative | dústól | dúsaktól |
Derived terms
- dúsan
- dúsít
- dúslakodik
- dúsul
(Compound words):
- akciódús
- dúsgazdag
- dúskeblű
- eseménydús
References
- Zaicz, Gábor. Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (’Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN
Old Norse
Pronunciation
- (12th Century Icelandic) IPA(key): /ˈduːs/
Noun
dús n
- lull, dead calm