dönüşlü
Turkish
Etymology
From dönüş + -lü.
Pronunciation
- IPA(key): [dønyʃˈly]
- Hyphenation: dö‧nüş‧lü
Adjective
dönüşlü (comparative daha dönüşlü, superlative en dönüşlü)
- something where there is a return
- (grammar) reflexive
Antonyms
- dönüşsüz (1)