abbacinatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of abbacinō.
Participle
abbacinātus m (feminine abbacināta, neuter abbacinātum); first/second declension
- blinded
Declension
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | abbacinātus | abbacināta | abbacinātum | abbacinātī | abbacinātae | abbacināta | |
Genitive | abbacinātī | abbacinātae | abbacinātī | abbacinātōrum | abbacinātārum | abbacinātōrum | |
Dative | abbacinātō | abbacinātae | abbacinātō | abbacinātīs | abbacinātīs | abbacinātīs | |
Accusative | abbacinātum | abbacinātam | abbacinātum | abbacinātōs | abbacinātās | abbacināta | |
Ablative | abbacinātō | abbacinātā | abbacinātō | abbacinātīs | abbacinātīs | abbacinātīs | |
Vocative | abbacināte | abbacināta | abbacinātum | abbacinātī | abbacinātae | abbacināta |