díomhaoin
Irish
Etymology
From Old Irish dímaín. By surface analysis, dí- + maoin. Cognate with Scottish Gaelic dìomhain.
Pronunciation
- (Munster) IPA(key): /dʲiːˈvˠiːnʲ/
- (Connacht) IPA(key): /ˈdʲiːwiːnʲ/
- (Ulster) IPA(key): /ˈdʲĩːwinʲ/
Adjective
díomhaoin (genitive singular feminine díomhaoine, plural díomhaoine, comparative díomhaoine)
- unoccupied (not employed on a task), idle (not engaged in any occupation or employment), unemployed
- unmarried, unattached, single (not married nor dating)
- fallow (inactive, undeveloped)
- vain, useless, fruitless
- waste, empty
Declension
Declension of díomhaoin
| Singular | Plural (m/f) | |||
|---|---|---|---|---|
| Positive | Masculine | Feminine | (strong noun) | (weak noun) |
| Nominative | díomhaoin | dhíomhaoin | díomhaoin; dhíomhaoin² | |
| Vocative | dhíomhaoin | díomhaoin | ||
| Genitive | díomhaoine | díomhaoin | díomhaoin | |
| Dative | díomhaoin; dhíomhaoin¹ | dhíomhaoin | díomhaoin; dhíomhaoin² | |
| Comparative | níos díomhaoine | |||
| Superlative | is díomhaoine | |||
¹ When the preceding noun is lenited and governed by the definite article.
² When the preceding noun ends in a slender consonant.
Derived terms
- díomhaoineach
- díomhaointeas
Mutation
| Irish mutation | ||
|---|---|---|
| Radical | Lenition | Eclipsis |
| díomhaoin | dhíomhaoin | ndíomhaoin |
| Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. | ||
Further reading
- G. Toner, M. Ní Mhaonaigh, S. Arbuthnot, D. Wodtko, M.-L. Theuerkauf, editors (2019), “dímaín”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- “díoṁaoin” in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, Irish Texts Society, 1st ed., 1904, by Patrick S. Dinneen, page 243.
- "díomhaoin" in Foclóir Gaeilge–Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.
- Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, page 45