adwokacik
Polish
Etymology
From adwokat + -ik. First attested in 1840.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /ad.vɔˈka.t͡ɕik/
Audio (file) - Rhymes: -at͡ɕik
- Syllabification: ad‧wo‧ka‧cik
Noun
adwokacik m pers
- Diminutive of adwokat.
Declension
Declension of adwokacik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | adwokacik | adwokaciki |
genitive | adwokacika | adwokacików |
dative | adwokacikowi | adwokacikom |
accusative | adwokacika | adwokacików |
instrumental | adwokacikiem | adwokacikami |
locative | adwokaciku | adwokacikach |
vocative | adwokaciku | adwokaciki |
Related terms
adjective
- adwokacki
nouns
- adwokacina
- adwokacja
- adwokat
- adwokatka
- adwokatowa
- adwokatura
verb
- adwokatować
References
- Tygodnik Petersburski., issue R.11, cz. 21, nr 23, 1840, page 116
- adwokacik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- adwokacik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- adwokacik in Polish dictionaries at PWN