adwersarka
See also: adwersarką
Polish
Etymology
From adwersarz + -ka. First attested in 1743.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /ad.vɛrˈsar.ka/
Audio (file) - Rhymes: -arka
- Syllabification: ad‧wer‧sar‧ka
Noun
adwersarka f (masculine adwersarz)
- (dated or literary) female equivalent of adwersarz (“adversary, opponent”)
- Synonyms: przeciwniczka, oponentka, rywalka
Declension
Declension of adwersarka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | adwersarka | adwersarki |
| genitive | adwersarki | adwersarek |
| dative | adwersarce | adwersarkom |
| accusative | adwersarkę | adwersarki |
| instrumental | adwersarką | adwersarkami |
| locative | adwersarce | adwersarkach |
| vocative | adwersarko | adwersarki |
References
- Danuta Lankiewicz (13.10.2014), “ADWERSARKA”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- adwersarka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- adwersarka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- adwersarka in Polish dictionaries at PWN