adwerbialny

adwerbialny

Polish

Etymology

Borrowed from Latin adverbiālis + -ny. First attested in 1776.[1][2]

Pronunciation

• IPA^(key): /ad.vɛrˈbjal.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -alnɨ
• Syllabification: ad‧wer‧bial‧ny

Adjective

adwerbialny (not comparable)

1. (relational, grammar) adverb; adverbial

   Synonym: przysłówkowy

Declension

Declension of adwerbialny

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	adwerbialny		adwerbialne	adwerbialna	adwerbialni	adwerbialne
genitive	adwerbialnego			adwerbialnej	adwerbialnych
dative	adwerbialnemu				adwerbialnym
accusative	adwerbialnego	adwerbialny	adwerbialne	adwerbialną	adwerbialnych	adwerbialne
instrumental	adwerbialnym				adwerbialnymi
locative				adwerbialnej	adwerbialnych

Related terms

nouns

• adwerbializacja
• adwerbium
• określnik adwerbalny
• przypadek adwerbalny

 

References

1. Michał Abraham Troc (1776) Nouveau Dictionnaire françois, allemand et polonois, enrichi de plusieurs exemples de l'histoire polonoise ...: Tome Premier‎, page 117
2. adwerbialny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

• adwerbialny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• adwerbialny in Polish dictionaries at PWN