dæsa
Icelandic
FWOTD – 26 July 2014
Etymology
From Old Norse dæsa.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈtaiːsa/
- Rhymes: -aiːsa
Verb
dæsa (weak verb, third-person singular past indicative dæsti, supine dæst)
- to sigh or groan deeply, to heave a sigh
- 1949, Árni Óla, Blárra tinda blessað land, page 94:
- En þá gerði hann ekki annað en að dæsa og frussa.
- 1988, Þórarinn Eldjárn, Stórbók, page 458:
- Hann dæsti og hryllti sig í herðum nokkra stund, en fljótlega varð bert að honum var farið að líða betur.
- 1949, Árni Óla, Blárra tinda blessað land, page 94:
Conjugation
dæsa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að dæsa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | dæst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | dæsandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég dæsi | við dæsum | present (nútíð) | ég dæsi | við dæsum |
| þú dæsir | þið dæsið | þú dæsir | þið dæsið | ||
| hann, hún, það dæsir | þeir, þær, þau dæsa | hann, hún, það dæsi | þeir, þær, þau dæsi | ||
| past (þátíð) | ég dæsti | við dæstum | past (þátíð) | ég dæsti | við dæstum |
| þú dæstir | þið dæstuð | þú dæstir | þið dæstuð | ||
| hann, hún, það dæsti | þeir, þær, þau dæstu | hann, hún, það dæsti | þeir, þær, þau dæstu | ||
| imperative (boðháttur) | dæs (þú) | dæsið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| dæstu | dæsiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||