dziwka
See also: dziwką
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish dziéwka, from Proto-Slavic *děvъka. Doublet of dziewka (“girl”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈd͡ʑif.ka/
Audio (file) - Rhymes: -ifka
- Syllabification: dziw‧ka
Noun
dziwka f (diminutive dziweczka, augmentative dziwa)
- (slang) whore (prostitute)
- Synonyms: see Thesaurus:prostytutka
- (offensive) bitch, slut, whore
Declension
Declension of dziwka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dziwka | dziwki |
| genitive | dziwki | dziwek |
| dative | dziwce | dziwkom |
| accusative | dziwkę | dziwki |
| instrumental | dziwką | dziwkami |
| locative | dziwce | dziwkach |
| vocative | dziwko | dziwki |
Derived terms
noun
- dziwkarz
Related terms
adjectives
- dziewczęcy
- dziewczyński
- dziewiczy
- dziewuszy
nouns
- dziewczę
- dziewczyna
- dziewica
- dziewoja
- dziewucha
Further reading
- dziwka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dziwka in Polish dictionaries at PWN