dziwić
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *divìti.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈd͡ʑi.vit͡ɕ/
Audio 1, dziwić (file) Audio 2, dziwić się (file) - Rhymes: -ivit͡ɕ
- Syllabification: dzi‧wić
Verb
dziwić impf (perfective zdziwić or zadziwić)
- (transitive) to surprise, to astonish
- Synonym: zdumiewać
- (reflexive) to marvel, to be astonished [+dative = at something]
- Synonyms: dziwować się, zdumiewać się
Conjugation
Conjugation of dziwić impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | dziwić | |||||
| present tense | 1st | dziwię | dziwimy | |||
| 2nd | dziwisz | dziwicie | ||||
| 3rd | dziwi | dziwią | ||||
| impersonal | dziwi się | |||||
| past tense | 1st | dziwiłem | dziwiłam | dziwiliśmy | dziwiłyśmy | |
| 2nd | dziwiłeś | dziwiłaś | dziwiliście | dziwiłyście | ||
| 3rd | dziwił | dziwiła | dziwiło | dziwili | dziwiły | |
| impersonal | dziwiono | |||||
| future tense | 1st | będę dziwił, będę dziwić | będę dziwiła, będę dziwić | będziemy dziwili, będziemy dziwić | będziemy dziwiły, będziemy dziwić | |
| 2nd | będziesz dziwił, będziesz dziwić | będziesz dziwiła, będziesz dziwić | będziecie dziwili, będziecie dziwić | będziecie dziwiły, będziecie dziwić | ||
| 3rd | będzie dziwił, będzie dziwić | będzie dziwiła, będzie dziwić | będzie dziwiło, będzie dziwić | będą dziwili, będą dziwić | będą dziwiły, będą dziwić | |
| impersonal | będzie dziwić się | |||||
| conditional | 1st | dziwiłbym | dziwiłabym | dziwilibyśmy | dziwiłybyśmy | |
| 2nd | dziwiłbyś | dziwiłabyś | dziwilibyście | dziwiłybyście | ||
| 3rd | dziwiłby | dziwiłaby | dziwiłoby | dziwiliby | dziwiłyby | |
| impersonal | dziwiono by | |||||
| imperative | 1st | niech dziwię | dziwmy | |||
| 2nd | dziw | dziwcie | ||||
| 3rd | niech dziwi | niech dziwią | ||||
| active adjectival participle | dziwiący | dziwiąca | dziwiące | dziwiący | dziwiące | |
| passive adjectival participle | dziwiony | dziwiona | dziwione | dziwieni | dziwione | |
| contemporary adverbial participle | dziwiąc | |||||
| verbal noun | dziwienie | |||||
Derived terms
nouns
- dziwiciel
- podziw
- zdziwienie
verbs
- nadziwić pf
- oddziwić pf
- podziwiać impf, podziwić pf
- wydziwiać impf, wydziwić pf
- zadziwiać impf, zadziwić pf
- zdziwiać impf, zdziwić pf
Related terms
adjectives
- dziwaczny
- dziwny
nouns
- dziw
- dziwadło
- dziwak
- dziwo
verbs
- dziwaczeć impf
- dziwaczyć impf
Further reading
- dziwić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dziwić in Polish dictionaries at PWN