dziejopisca
Polish
Etymology
From dziejopis + -ca.
Pronunciation
- IPA(key): /d͡ʑɛ.jɔˈpis.t͡sa/
Audio (file) - Rhymes: -ist͡sa
- Syllabification: dzie‧jo‧pis‧ca
Noun
dziejopisca m pers
- (archaic, rare) chronicler (one who writes a chronicle)
- Synonyms: dziejopis, dziejopisarz, kronikarz
Declension
Declension of dziejopisca
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | dziejopisca | dziejopiscy |
genitive | dziejopiscy | dziejopisców |
dative | dziejopiscy | dziejopiscom |
accusative | dziejopiscę | dziejopisców |
instrumental | dziejopiscą | dziejopiscami |
locative | dziejopiscy | dziejopiscach |
vocative | dziejopisco | dziejopiscy |
Further reading
- dziejopisca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dziejopisca in Polish dictionaries at PWN