dziejopis
Polish
Etymology
From dzieje + -pis.
Pronunciation
- IPA(key): /d͡ʑɛˈjɔ.pis/
Audio (file) - Rhymes: -ɔpis
- Syllabification: dzie‧jo‧pis
Noun
dziejopis m pers
- (archaic) chronicler (one who writes a chronicle)
- Synonyms: dziejopisca, dziejopisarz, kronikarz
Declension
Declension of dziejopis
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | dziejopis | dziejopisowie |
genitive | dziejopisa | dziejopisów |
dative | dziejopisowi | dziejopisom |
accusative | dziejopisa | dziejopisów |
instrumental | dziejopisem | dziejopisami |
locative | dziejopisie | dziejopisach |
vocative | dziejopisie | dziejopisowie |
Noun
dziejopis m inan
- (archaic) chronicle (written account of events)
- Synonyms: dziejopismo, kronika
Declension
Declension of dziejopis
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | dziejopis | dziejopisy |
genitive | dziejopisu | dziejopisów |
dative | dziejopisowi | dziejopisom |
accusative | dziejopis | dziejopisy |
instrumental | dziejopisem | dziejopisami |
locative | dziejopisie | dziejopisach |
vocative | dziejopisie | dziejopisy |
Further reading
- dziejopis in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dziejopis in Polish dictionaries at PWN