dziedziczka
Polish
Etymology
From dziedzic + -ka.
Pronunciation
- IPA(key): /d͡ʑɛˈd͡ʑit͡ʂ.ka/
Audio (file)
Noun
dziedziczka f (masculine dziedzic)
- female heir, inheritor, successor
- landlady, female laird, squire
Declension
declension of dziedziczka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dziedziczka | dziedziczki |
| genitive | dziedziczki | dziedziczek |
| dative | dziedziczce | dziedziczkom |
| accusative | dziedziczkę | dziedziczki |
| instrumental | dziedziczką | dziedziczkami |
| locative | dziedziczce | dziedziczkach |
| vocative | dziedziczko | dziedziczki |
Related terms
- (verb) dziedziczyć
- (noun) dziedzictwo
- (adjective) dziedziczny
Further reading
- dziedziczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dziedziczka in Polish dictionaries at PWN