dziedziczenie
Polish
Etymology
From dziedziczyć + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /d͡ʑɛ.d͡ʑiˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: dzie‧dzi‧cze‧nie
Noun
dziedziczenie n
- verbal noun of dziedziczyć
Declension
Declension of dziedziczenie
singular | |
---|---|
nominative | dziedziczenie |
genitive | dziedziczenia |
dative | dziedziczeniu |
accusative | dziedziczenie |
instrumental | dziedziczeniem |
locative | dziedziczeniu |
vocative | dziedziczenie |
Further reading
- dziedziczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dziedziczenie in Polish dictionaries at PWN