dziecięcy
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish dziecięcy, from Proto-Slavic *dětęťь. By surface analysis, dziecię + -ęcy.
Pronunciation
- IPA(key): /d͡ʑɛˈt͡ɕɛn.t͡sɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛnt͡sɨ
- Syllabification: dzie‧cię‧cy
Adjective
dziecięcy (comparative bardziej dziecięcy, superlative najbardziej dziecięcy, adverb dziecięco)
- (relational) child's, childish (of or suitable for a child)
- Synonym: dziecinny
- childish, immature
- Synonym: dziecinny
Declension
Declension of dziecięcy
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | dziecięcy | dziecięce | dziecięca | dziecięcy | dziecięce | ||
| genitive | dziecięcego | dziecięcej | dziecięcych | ||||
| dative | dziecięcemu | dziecięcym | |||||
| accusative | dziecięcego | dziecięcy | dziecięce | dziecięcą | dziecięcych | dziecięce | |
| instrumental | dziecięcym | dziecięcymi | |||||
| locative | dziecięcej | dziecięcych | |||||
Derived terms
nouns
- dziecięcość
- dziecięctwo
Further reading
- dziecięcy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dziecięcy in Polish dictionaries at PWN