dziadowski
Polish
Etymology
From dziad + -owski. First attested in 1564.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /d͡ʑaˈdɔf.ski/
- Rhymes: -ɔfski
- Syllabification: dzia‧dow‧ski
Adjective
dziadowski (comparative bardziej dziadowski, superlative najbardziej dziadowski, adverb po dziadowsku)
- (archaic, relational, not comparable) grandfather (parent of mother or father)
- (obsolete, relational, not comparable) grandfather (old person)
- (relational, not comparable) beggar
- Synonym: żebraczy
- (colloquial) shoddy, low-quality; bad
- Synonyms: see Thesaurus:zły
- (colloquial, of quality or amounts) lower than expected, too low
Declension
Declension of dziadowski
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | dziadowski | dziadowskie | dziadowska | dziadowscy | dziadowskie | ||
| genitive | dziadowskiego | dziadowskiej | dziadowskich | ||||
| dative | dziadowskiemu | dziadowskim | |||||
| accusative | dziadowskiego | dziadowski | dziadowskie | dziadowską | dziadowskich | dziadowskie | |
| instrumental | dziadowskim | dziadowskimi | |||||
| locative | dziadowskiej | dziadowskich | |||||
References
- “dziadowski”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish], 2010-2022
Further reading
- dziadowski in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dziadowski in Polish dictionaries at PWN
- Wiesław Morawski (21.10.2021), “DZIADOWSKI”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Samuel Bogumił Linde (1807-1814), “dziadowski”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861), “dziadowski”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “dziadowski”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 632