adverbialis
Latin
Etymology
Derived from adverbi(um) (“adverb”) + -ālis (“-ial”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ad.wer.biˈaː.lis/, [ad.wɛr.bɪˈaː.lɪs]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ad.ver.biˈa.lis/, [ad.ver.biˈaː.lis]
Adjective
adverbiālis (neuter adverbiāle); third declension
- adverbial; of or pertaining to an adverb
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | adverbiālis | adverbiāle | adverbiālēs | adverbiālia | |
Genitive | adverbiālis | adverbiālium | |||
Dative | adverbiālī | adverbiālibus | |||
Accusative | adverbiālem | adverbiāle | adverbiālēs, adverbiālīs | adverbiālia | |
Ablative | adverbiālī | adverbiālibus | |||
Vocative | adverbiālis | adverbiāle | adverbiālēs | adverbiālia |
Derived terms
- adverbiāliter
Related terms
- adverbium
Descendants
- → Catalan: adverbial
- → English: adverbial
- → French: adverbial
- → Romanian: adverbial
- → Italian: avverbiale
- → Portuguese: adverbial
- → Spanish: adverbial
References
- adverbialis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- adverbialis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette