dywizyjny
Polish
Etymology
From dywizja + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /dɨ.viˈzɨj.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨjnɨ
- Syllabification: dy‧wi‧zyj‧ny
Adjective
dywizyjny (not comparable)
- (relational, military) divisional
Declension
Declension of dywizyjny
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | dywizyjny | dywizyjne | dywizyjna | dywizyjni | dywizyjne | ||
genitive | dywizyjnego | dywizyjnej | dywizyjnych | ||||
dative | dywizyjnemu | dywizyjnym | |||||
accusative | dywizyjnego | dywizyjny | dywizyjne | dywizyjną | dywizyjnych | dywizyjne | |
instrumental | dywizyjnym | dywizyjnymi | |||||
locative | dywizyjnej | dywizyjnych |
Related terms
nouns
- dywizjon
adjectives
- dywizjonowy
Further reading
- dywizyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dywizyjny in Polish dictionaries at PWN