dyrygent
Polish
dyrygent
Etymology
Borrowed from German Dirigent, from Latin dīrigens.
Pronunciation
- IPA(key): /dɨˈrɨ.ɡɛnt/
Audio (file) - Rhymes: -ɨɡɛnt
- Syllabification: dy‧ry‧gent
Noun
dyrygent m pers (feminine dyrygentka)
- conductor (person who conducts an orchestra, choir or other music ensemble)
Declension
Declension of dyrygent
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dyrygent | dyrygenci |
| genitive | dyrygenta | dyrygentów |
| dative | dyrygentowi | dyrygentom |
| accusative | dyrygenta | dyrygentów |
| instrumental | dyrygentem | dyrygentami |
| locative | dyrygencie | dyrygentach |
| vocative | dyrygencie | dyrygenci |
Derived terms
adjective
- dyrygencki
Related terms
noun
- dyrygentura
verb
- dyrygować
Further reading
- dyrygent in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dyrygent in Polish dictionaries at PWN