dyndać

Polish

Onomatopoeic.

dyndać impf

(transitive) to dangle (cause to dangle)
(intransitive) to dangle (to be dangling)
Synonym: wisieć
(intransitive, colloquial, impersonal) to completely disregard or not care about [+case = who doesn't care],
Synonym: wisieć
(reflexive) to dangle (to be dangling)

Conjugation of dyndać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dyndać
present tense	1^st	dyndam			dyndamy
	2^nd	dyndasz			dyndacie
	3^rd	dynda			dyndają
	impersonal	dynda się
past tense	1^st	dyndałem	dyndałam		dyndaliśmy	dyndałyśmy
	2^nd	dyndałeś	dyndałaś		dyndaliście	dyndałyście
	3^rd	dyndał	dyndała	dyndało	dyndali	dyndały
	impersonal	dyndano
future tense	1^st	będę dyndał, będę dyndać	będę dyndała, będę dyndać		będziemy dyndali, będziemy dyndać	będziemy dyndały, będziemy dyndać
	2^nd	będziesz dyndał, będziesz dyndać	będziesz dyndała, będziesz dyndać		będziecie dyndali, będziecie dyndać	będziecie dyndały, będziecie dyndać
	3^rd	będzie dyndał, będzie dyndać	będzie dyndała, będzie dyndać	będzie dyndało, będzie dyndać	będą dyndali, będą dyndać	będą dyndały, będą dyndać
	impersonal	będzie dyndać się
conditional	1^st	dyndałbym	dyndałabym		dyndalibyśmy	dyndałybyśmy
	2^nd	dyndałbyś	dyndałabyś		dyndalibyście	dyndałybyście
	3^rd	dyndałby	dyndałaby	dyndałoby	dyndaliby	dyndałyby
	impersonal	dyndano by
imperative	1^st	niech dyndam			dyndajmy
	2^nd	dyndaj			dyndajcie
	3^rd	niech dynda			niech dyndają
active adjectival participle		dyndający	dyndająca	dyndające	dyndający	dyndające
passive adjectival participle		dyndany	dyndana	dyndane	dyndani	dyndane
contemporary adverbial participle		dyndając
verbal noun		dyndanie