dymnik
Polish
Etymology
From dym + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdɨm.ɲik/
Audio (file) - Rhymes: -ɨmɲik
- Syllabification: dym‧nik
Noun
dymnik m inan
- chimney, flue (vertical tube or hollow column)
Declension
Declension of dymnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dymnik | dymniki |
| genitive | dymnika | dymników |
| dative | dymnikowi | dymnikom |
| accusative | dymnik | dymniki |
| instrumental | dymnikiem | dymnikami |
| locative | dymniku | dymnikach |
| vocative | dymniku | dymniki |
Derived terms
adjective
- dymnikowy
Further reading
- dymnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dymnik in Polish dictionaries at PWN