dymić
Polish
Etymology
From dym + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdɨ.mit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨmit͡ɕ
- Syllabification: dy‧mić
Verb
dymić impf
- (intransitive) to smoke (give off smoke)
Conjugation
Conjugation of dymić impf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | dymić | |||||
present tense | 1st | dymię | dymimy | |||
2nd | dymisz | dymicie | ||||
3rd | dymi | dymią | ||||
impersonal | dymi się | |||||
past tense | 1st | dymiłem | dymiłam | dymiliśmy | dymiłyśmy | |
2nd | dymiłeś | dymiłaś | dymiliście | dymiłyście | ||
3rd | dymił | dymiła | dymiło | dymili | dymiły | |
impersonal | dymiono | |||||
future tense | 1st | będę dymił, będę dymić | będę dymiła, będę dymić | będziemy dymili, będziemy dymić | będziemy dymiły, będziemy dymić | |
2nd | będziesz dymił, będziesz dymić | będziesz dymiła, będziesz dymić | będziecie dymili, będziecie dymić | będziecie dymiły, będziecie dymić | ||
3rd | będzie dymił, będzie dymić | będzie dymiła, będzie dymić | będzie dymiło, będzie dymić | będą dymili, będą dymić | będą dymiły, będą dymić | |
impersonal | będzie dymić się | |||||
conditional | 1st | dymiłbym | dymiłabym | dymilibyśmy | dymiłybyśmy | |
2nd | dymiłbyś | dymiłabyś | dymilibyście | dymiłybyście | ||
3rd | dymiłby | dymiłaby | dymiłoby | dymiliby | dymiłyby | |
impersonal | dymiono by | |||||
imperative | 1st | niech dymię | dymmy | |||
2nd | dym | dymcie | ||||
3rd | niech dymi | niech dymią | ||||
active adjectival participle | dymiący | dymiąca | dymiące | dymiący | dymiące | |
contemporary adverbial participle | dymiąc | |||||
verbal noun | dymienie |
Further reading
- dymić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dymić in Polish dictionaries at PWN