dymanie
Polish
Etymology
From dymać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /dɨˈma.ɲɛ/
Noun
dymanie n
- verbal noun of dymać
Declension
declension of dymanie
singular | |
---|---|
nominative | dymanie |
genitive | dymania |
dative | dymaniu |
accusative | dymanie |
instrumental | dymaniem |
locative | dymaniu |
vocative | dymanie |
Further reading
- dymanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dymanie in Polish dictionaries at PWN