dylowanie
Polish
Etymology
From dylować + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /dɨ.lɔˈva.ɲɛ/
- Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: dy‧lo‧wa‧nie
Noun
dylowanie n
- verbal noun of dylować (“to line with wooden beams, to build with wooden beams”)
- floor, wall, or fence made of wooden beams
- 1886, Henryk Sienkiewicz, Potop, book 3, chapter 15:
- Kmicica nie spostrzegł, bo przelazł na drugą stronę obejrzeć dylowania, które kula szwedzka nieco uszkodziła.
- He didn't see Kmicic, because he had crawled onto the other side to look at the woodworks, which a Swedish cannonball had damaged somewhat.
Declension
Declension of dylowanie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dylowanie | dylowania |
| genitive | dylowania | dylowań |
| dative | dylowaniu | dylowaniom |
| accusative | dylowanie | dylowania |
| instrumental | dylowaniem | dylowaniami |
| locative | dylowaniu | dylowaniach |
| vocative | dylowanie | dylowania |
Further reading
- dylowanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dylowanie in Polish dictionaries at PWN