dyktować

Polish

Borrowed from Latin dictāre + -ować.

dyktować impf (perfective podyktować)

(transitive) to dictate (speak in order for someone to write down the words)
(transitive) to dictate, impose (authoritatively)
Synonym: narzucać
(transitive, of emotions, experience) to dictate, lead, influence one's behavior
Synonym: podpowiadać

Conjugation of dyktować impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dyktować
present tense	1^st	dyktuję			dyktujemy
	2^nd	dyktujesz			dyktujecie
	3^rd	dyktuje			dyktują
	impersonal	dyktuje się
past tense	1^st	dyktowałem	dyktowałam		dyktowaliśmy	dyktowałyśmy
	2^nd	dyktowałeś	dyktowałaś		dyktowaliście	dyktowałyście
	3^rd	dyktował	dyktowała	dyktowało	dyktowali	dyktowały
	impersonal	dyktowano
future tense	1^st	będę dyktował, będę dyktować	będę dyktowała, będę dyktować		będziemy dyktowali, będziemy dyktować	będziemy dyktowały, będziemy dyktować
	2^nd	będziesz dyktował, będziesz dyktować	będziesz dyktowała, będziesz dyktować		będziecie dyktowali, będziecie dyktować	będziecie dyktowały, będziecie dyktować
	3^rd	będzie dyktował, będzie dyktować	będzie dyktowała, będzie dyktować	będzie dyktowało, będzie dyktować	będą dyktowali, będą dyktować	będą dyktowały, będą dyktować
	impersonal	będzie dyktować się
conditional	1^st	dyktowałbym	dyktowałabym		dyktowalibyśmy	dyktowałybyśmy
	2^nd	dyktowałbyś	dyktowałabyś		dyktowalibyście	dyktowałybyście
	3^rd	dyktowałby	dyktowałaby	dyktowałoby	dyktowaliby	dyktowałyby
	impersonal	dyktowano by
imperative	1^st	niech dyktuję			dyktujmy
	2^nd	dyktuj			dyktujcie
	3^rd	niech dyktuje			niech dyktują
active adjectival participle		dyktujący	dyktująca	dyktujące	dyktujący	dyktujące
passive adjectival participle		dyktowany	dyktowana	dyktowane	dyktowani	dyktowane
contemporary adverbial participle		dyktując
verbal noun		dyktowanie

adjective

nouns