dygnąć
Polish
Etymology
From dygać + -nąć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdɨɡ.nɔɲt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨɡnɔɲt͡ɕ
- Syllabification: dyg‧nąć
Verb
dygnąć pf (imperfective dygać)
- (intransitive) to curtsey
Conjugation
Conjugation of dygnąć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | dygnąć | |||||
future tense | 1st | dygnę | dygniemy | |||
2nd | dygniesz | dygniecie | ||||
3rd | dygnie | dygną | ||||
impersonal | dygnie się | |||||
past tense | 1st | dygnąłem | dygnęłam | dygnęliśmy | dygnęłyśmy | |
2nd | dygnąłeś | dygnęłaś | dygnęliście | dygnęłyście | ||
3rd | dygnął | dygnęła | dygnęło | dygnęli | dygnęły | |
impersonal | dygnięto | |||||
conditional | 1st | dygnąłbym | dygnęłabym | dygnęlibyśmy | dygnęłybyśmy | |
2nd | dygnąłbyś | dygnęłabyś | dygnęlibyście | dygnęłybyście | ||
3rd | dygnąłby | dygnęłaby | dygnęłoby | dygnęliby | dygnęłyby | |
impersonal | dygnięto by | |||||
imperative | 1st | niech dygnę | dygnijmy | |||
2nd | dygnij | dygnijcie | ||||
3rd | niech dygnie | niech dygną | ||||
anterior adverbial participle | dygnąwszy | |||||
verbal noun | dygnięcie |
Further reading
- dygnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dygnąć in Polish dictionaries at PWN