dygnitarz
Polish
Etymology
Borrowed from German Dignitar, from Italian dignitario, from Latin dignitas.
Pronunciation
- IPA(key): /dɨɡˈɲi.taʂ/
Audio (file) - Rhymes: -itaʂ
- Syllabification: dyg‧ni‧tarz
Noun
dygnitarz m pers
- dignitary
- Synonym: dostojnik
Declension
Declension of dygnitarz
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | dygnitarz | dygnitarze |
genitive | dygnitarza | dygnitarzy |
dative | dygnitarzowi | dygnitarzom |
accusative | dygnitarza | dygnitarzy |
instrumental | dygnitarzem | dygnitarzami |
locative | dygnitarzu | dygnitarzach |
vocative | dygnitarzu | dygnitarze |
Derived terms
adjective
- dygnitarski
Further reading
- dygnitarz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dygnitarz in Polish dictionaries at PWN