dychotomiczny
Polish
Alternative forms
- (obsolete) dichotomiczny
Etymology
From dychotomia + -iczny.
Pronunciation
- IPA(key): /dɨ.xɔ.tɔˈmit͡ʂ.nɨ/
- Rhymes: -it͡ʂnɨ
- Syllabification: dy‧cho‧to‧micz‧ny
Adjective
dychotomiczny (not comparable, adverb dychotomicznie)
- dichotomous
- Synonym: dwudzielny
Declension
Declension of dychotomiczny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | dychotomiczny | dychotomiczne | dychotomiczna | dychotomiczni | dychotomiczne | ||
| genitive | dychotomicznego | dychotomicznej | dychotomicznych | ||||
| dative | dychotomicznemu | dychotomicznym | |||||
| accusative | dychotomicznego | dychotomiczny | dychotomiczne | dychotomiczną | dychotomicznych | dychotomiczne | |
| instrumental | dychotomicznym | dychotomicznymi | |||||
| locative | dychotomicznej | dychotomicznych | |||||
Further reading
- dychotomiczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dychotomiczny in Polish dictionaries at PWN