dwuosobowy
Polish
Etymology
From dwu- + osoba + -owy.
Pronunciation
- IPA(key): /dvu.ɔ.sɔˈbɔ.vɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvɨ
- Syllabification: dwu‧o‧so‧bo‧wy
Adjective
dwuosobowy (not comparable)
- two-person (composed of two people)
- double, two-person (designed for two people)
- Synonym: dwumiejscowy
Declension
Declension of dwuosobowy
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | dwuosobowy | dwuosobowe | dwuosobowa | dwuosobowi | dwuosobowe | ||
| genitive | dwuosobowego | dwuosobowej | dwuosobowych | ||||
| dative | dwuosobowemu | dwuosobowym | |||||
| accusative | dwuosobowego | dwuosobowy | dwuosobowe | dwuosobową | dwuosobowych | dwuosobowe | |
| instrumental | dwuosobowym | dwuosobowymi | |||||
| locative | dwuosobowej | dwuosobowych | |||||
Further reading
- dwuosobowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dwuosobowy in Polish dictionaries at PWN