dwugłowy
Polish
Etymology
From dwu- + głowa + -y.
Pronunciation
- IPA(key): /dvuˈɡwɔ.vɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvɨ
- Syllabification: dwu‧gło‧wy
Adjective
dwugłowy (not comparable)
- bicephalous (having two heads)
Declension
Declension of dwugłowy
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | dwugłowy | dwugłowe | dwugłowa | dwugłowi | dwugłowe | ||
genitive | dwugłowego | dwugłowej | dwugłowych | ||||
dative | dwugłowemu | dwugłowym | |||||
accusative | dwugłowego | dwugłowy | dwugłowe | dwugłową | dwugłowych | dwugłowe | |
instrumental | dwugłowym | dwugłowymi | |||||
locative | dwugłowej | dwugłowych |
Related terms
- dwugłowiec
Further reading
- dwugłowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dwugłowy in Polish dictionaries at PWN