dwaas
Dutch
Etymology
From Middle Dutch dwaes, from Old Dutch *dwās, from Proto-Germanic *dwēsaz. Compare German quasseln.
Pronunciation
- Rhymes: -aːs
Audio (file)
Adjective
dwaas (comparative dwazer, superlative meest dwaas or dwaast)
- foolish, stupid
Inflection
Inflection of dwaas | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | dwaas | |||
inflected | dwaze | |||
comparative | dwazer | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | dwaas | dwazer | het dwaast het dwaaste | |
indefinite | m./f. sing. | dwaze | dwazere | dwaaste |
n. sing. | dwaas | dwazer | dwaaste | |
plural | dwaze | dwazere | dwaaste | |
definite | dwaze | dwazere | dwaaste | |
partitive | dwaas | dwazers | — |
Synonyms
- zot, dom
Derived terms
- dwaasheid
Noun
dwaas m (plural dwazen, diminutive dwaasje n, feminine dwazin)
- a (male) stupid person, fool
Synonyms
- sukkel
Anagrams
- wasda