dvojben
Serbo-Croatian
Etymology
From dvòjiti.
Pronunciation
- IPA(key): /dʋǒjben/
- Hyphenation: dvoj‧ben
Adjective
dvòjben (definite dvòjbenī, Cyrillic spelling дво̀јбен)
- doubtful
Declension
indefinite forms
singular | masculine | feminine | neuter | |
---|---|---|---|---|
nominative | dvojben | dvojbena | dvojbeno | |
genitive | dvojbena | dvojbene | dvojbena | |
dative | dvojbenu | dvojbenoj | dvojbenu | |
accusative | inanimate animate | dvojben dvojbena | dvojbenu | dvojbeno |
vocative | dvojben | dvojbena | dvojbeno | |
locative | dvojbenu | dvojbenoj | dvojbenu | |
instrumental | dvojbenim | dvojbenom | dvojbenim | |
plural | masculine | feminine | neuter | |
nominative | dvojbeni | dvojbene | dvojbena | |
genitive | dvojbenih | dvojbenih | dvojbenih | |
dative | dvojbenim(a) | dvojbenim(a) | dvojbenim(a) | |
accusative | dvojbene | dvojbene | dvojbena | |
vocative | dvojbeni | dvojbene | dvojbena | |
locative | dvojbenim(a) | dvojbenim(a) | dvojbenim(a) | |
instrumental | dvojbenim(a) | dvojbenim(a) | dvojbenim(a) |
definite forms
singular | masculine | feminine | neuter | |
---|---|---|---|---|
nominative | dvojbeni | dvojbena | dvojbeno | |
genitive | dvojbenog(a) | dvojbene | dvojbenog(a) | |
dative | dvojbenom(u/e) | dvojbenoj | dvojbenom(u/e) | |
accusative | inanimate animate | dvojbeni dvojbenog(a) | dvojbenu | dvojbeno |
vocative | dvojbeni | dvojbena | dvojbeno | |
locative | dvojbenom(e/u) | dvojbenoj | dvojbenom(e/u) | |
instrumental | dvojbenim | dvojbenom | dvojbenim | |
plural | masculine | feminine | neuter | |
nominative | dvojbeni | dvojbene | dvojbena | |
genitive | dvojbenih | dvojbenih | dvojbenih | |
dative | dvojbenim(a) | dvojbenim(a) | dvojbenim(a) | |
accusative | dvojbene | dvojbene | dvojbena | |
vocative | dvojbeni | dvojbene | dvojbena | |
locative | dvojbenim(a) | dvojbenim(a) | dvojbenim(a) | |
instrumental | dvojbenim(a) | dvojbenim(a) | dvojbenim(a) |
References
- “dvojben” in Hrvatski jezični portal