duumata

Ingrian

Etymology

Borrowed from Russian думать (dumatʹ).

Pronunciation

(Ala-Laukaa) IPA^(key): /ˈduːmɑtɑ/, [ˈduːməd]

(Soikkola) IPA^(key): /ˈduːmɑtɑ/, [ˈtuːmɑd̥ɑ]

Rhymes: -uːmɑtɑ

Hyphenation: duu‧ma‧ta

Verb

duumata

(intransitive) to think
- 1936, L. G. Terehova; V. G. Erdeli, Mihailov and P. I. Maksimov, transl., Geografia: oppikirja iƶoroin alkușkoulun kolmatta klaassaa vart (ensimäine osa), Leningrad: Riikin Ucebno-Pedagogiceskoi Izdateljstva, page 6:
  Duumatkaa, istues partaas: Kummaas poolees ovat teist ikkunat teijen klaassaas?
  Think, while sitting at your desk: On which side of you are the windows in your classroom?
- 1936, D. I. Efimov, Lukukirja: Inkeroisia alkușkouluja vart (ensimäine osa), Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 5:
  Pașa otti isän hatun, pani sen päähää i duumajaa, jot nyt hää on suur.
  Paša took his father's hat, put it on his head and thinks, that now he is big.
(auxiliary + 1st infinitive) to decide to
- 1936, D. I. Efimov, Lukukirja: Inkeroisia alkușkouluja vart (ensimäine osa), Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 10:
  Duumais talvi kaikkija mailmast noissa hävittämmää vällää.
  The winter decided to start making everyone in the world disappear.

Conjugation

Conjugation of duumata (type 16/maata, no gradation)
Indikativa
Preesens			Perfekta
	positive	negative		positive	negative
1st singular	duumaan	en duumaa	1st singular	oon duumant, oon duumannut	en oo duumant, en oo duumannut
2nd singular	duumaat	et duumaa	2nd singular	oot duumant, oot duumannut	et oo duumant, et oo duumannut
3rd singular	duumajaa	ei duumaa	3rd singular	ono duumant, ono duumannut	ei oo duumant, ei oo duumannut
1st plural	duumaamma	emmä duumaa	1st plural	oomma duumanneet	emmä oo duumanneet
2nd plural	duumaatta	että duumaa	2nd plural	ootta duumanneet	että oo duumanneet
3rd plural	duumajaat¹⁾, duumaavat²⁾, duumataa	evät duumaa	3rd plural	ovat duumanneet	evät oo duumanneet
impersonal	duumataa	ei duumata	impersonal	ono duumattu	ei oo duumattu
Imperfekta			Pluskvamperfekta
	positive	negative		positive	negative
1st singular	duumaisin	en duumant, en duumannut	1st singular	olin duumant, olin duumannut	en olt duumant, en olt duumannut
2nd singular	duumaisit, duumaist¹⁾	et duumant, et duumannut	2nd singular	olit duumant, olit duumannut	et olt duumant, et olt duumannut
3rd singular	duumais	ei duumant, ei duumannut	3rd singular	oli duumant, oli duumannut	ei olt duumant, ei olt duumannut
1st plural	duumaisimma	emmä duumanneet	1st plural	olimma duumanneet	emmä olleet duumanneet
2nd plural	duumaisitta	että duumanneet	2nd plural	olitta duumanneet	että olleet duumanneet
3rd plural	duumaisiit¹⁾, duumaisivat²⁾, duumattii	evät duumanneet	3rd plural	olivat duumanneet	evät olleet duumanneet
impersonal	duumattii	ei duumattu	impersonal	oli duumattu	ei olt duumattu
Konditsionala
Preesens			Perfekta
	positive	negative		positive	negative
1st singular	duumajaisin	en duumajais	1st singular	olisin duumant, olisin duumannut	en olis duumant, en olis duumannut
2nd singular	duumajaisit, duumajaist¹⁾	et duumajais	2nd singular	olisit duumant, olisit duumannut	et olis duumant, et olis duumannut
3rd singular	duumajais	ei duumajais	3rd singular	olis duumant, olis duumannut	ei olis duumant, ei olis duumannut
1st plural	duumajaisimma	emmä duumajais	1st plural	olisimma duumanneet	emmä olis duumanneet
2nd plural	duumajaisitta	että duumajais	2nd plural	olisitta duumanneet	että olis duumanneet
3rd plural	duumajaisiit¹⁾, duumajaisivat²⁾, duumattais	evät duumajais	3rd plural	olisivat duumanneet	evät olis duumanneet
impersonal	duumattais	ei duumattais	impersonal	olis duumattu	ei olis duumattu
Imperativa
Preesens			Perfekta
	positive	negative		positive	negative
1st singular	—	—	1st singular	—	—
2nd singular	duumaa	elä duumaa	2nd singular	oo duumant, oo duumannut	elä oo duumant, elä oo duumannut
3rd singular	duumatkoo	elköö duumatko	3rd singular	olkoo duumant, olkoo duumannut	elköö olko duumant, elköö olko duumannut
1st plural	—	—	1st plural	—	—
2nd plural	duumatkaa	elkää duumatko	2nd plural	olkaa duumanneet	elkää olko duumanneet
3rd plural	duumatkoot	elkööt duumatko	3rd plural	olkoot duumanneet	elkööt olko duumanneet
impersonal	duumattakkoo	elköö duumattako	impersonal	olkoo duumattu	elköö olko duumattu
Potentsiala
Preesens
	positive	negative
1st singular	duumannen	en duumanne
2nd singular	duumannet	et duumanne
3rd singular	duumannoo	ei duumanne
1st plural	duumannemma	emmä duumanne
2nd plural	duumannetta	että duumanne
3rd plural	duumannoot	evät duumanne
impersonal	duumattannoo	ei duumattane
Nominal forms
Infinitivat			Partisipat
				active	passive
1st		duumata	present	duumaava	duumattava
2nd	inessive	duumatees	past	duumant, duumannut	duumattu
2nd	instructive	duumaten	¹⁾ Chiefly in the Soikkola dialect. ²⁾ Chiefly in the Ala-Laukaa dialect. ^) For the imperative, the 2nd plural (duumatkaa) may be used for the 3rd person as well. ^) The interrogative is formed by adding the suffix -k (-ka^?/-kä^?) to the indicative, or -kse* to the potential. ^**) In folk poetry, a long first infinitive can be formed by adding the suffix -kse*, followed by possessive suffixes, to the first infinitive. Note that sometimes gemination may be undone by this addition.
3rd	illative	duumaamaa
	inessive	duumaamaas
	elative	duumaamast
	abessive	duumaamata
4th	nominative	duumaamiin
	partitive	duumaamista, duumaamist

Synonyms

(to think): ajatella
(to decide): meinata

References

Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 613