durzyć

Polish

Inherited from Proto-Slavic *duriti.

durzyć impf

(transitive, archaic) to mislead (to deceive by lies or other false impression)
Synonyms: oszukiwać, zwodzić
(reflexive) to be in love with someone
Synonyms: kochać się, podkochiwać się

Conjugation of durzyć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		durzyć
present tense	1^st	durzę			durzymy
	2^nd	durzysz			durzycie
	3^rd	durzy			durzą
	impersonal	durzy się
past tense	1^st	durzyłem	durzyłam		durzyliśmy	durzyłyśmy
	2^nd	durzyłeś	durzyłaś		durzyliście	durzyłyście
	3^rd	durzył	durzyła	durzyło	durzyli	durzyły
	impersonal	durzono
future tense	1^st	będę durzył, będę durzyć	będę durzyła, będę durzyć		będziemy durzyli, będziemy durzyć	będziemy durzyły, będziemy durzyć
	2^nd	będziesz durzył, będziesz durzyć	będziesz durzyła, będziesz durzyć		będziecie durzyli, będziecie durzyć	będziecie durzyły, będziecie durzyć
	3^rd	będzie durzył, będzie durzyć	będzie durzyła, będzie durzyć	będzie durzyło, będzie durzyć	będą durzyli, będą durzyć	będą durzyły, będą durzyć
	impersonal	będzie durzyć się
conditional	1^st	durzyłbym	durzyłabym		durzylibyśmy	durzyłybyśmy
	2^nd	durzyłbyś	durzyłabyś		durzylibyście	durzyłybyście
	3^rd	durzyłby	durzyłaby	durzyłoby	durzyliby	durzyłyby
	impersonal	durzono by
imperative	1^st	niech durzę			durzmy
	2^nd	durz			durzcie
	3^rd	niech durzy			niech durzą
active adjectival participle		durzący	durząca	durzące	durzący	durzące
passive adjectival participle		durzony	durzona	durzone	durzeni	durzone
contemporary adverbial participle		durząc
verbal noun		durzenie

verbs

adjective

nouns