durmaq

durmaq

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillic	дурмаг
Roman	durmaq
Perso-Arabic	دورماق‎

Etymology

From Proto-Turkic *dur- (“to stand”) [1] Cognate with Turkish durmak, Turkmen durmak, Crimean Tatar turmak, Uzbek turmoq, Uyghur تۇرماق‎ (turmaq), Kazakh тұру (turw), Tatar turu, Chuvash тӑр (tăr).

Pronunciation

• IPA^(key): [durˈmɑχ]
• Hyphenation: dur‧maq

Verb

durmaq

1. (intransitive) to stand
   • 1937, Yusif Vəzir Çəmənzəminli, Vasvası; reprinted as Tоfiq Hüsеynоğlu, Məryəm Aхundоva, editor, Yusif Vəzir Çəmənzəminli. Əsərləri. Üç cilddə. Birinci cild, volume I, Baku: AVRASİYA PRЕSS, 2005, page 329:

     Yanı uşaqlı bir rus qadını durmuşdu.

     A Russian woman with children was standing next to him.

   Bütün günü ayaq üstə durmuşam, çox yorğunam ― I've been standing up all day, I'm very tired.

   Növbədə durmaq ― To stand in the queue

   Synonym: dayanmaq

2. (intransitive) to stand up, get up

   Səhər tezdən durmaq. ― To get up early in the morning.

   Avtobusa minəndə cavanlar durub mənə yer verirlər, deyəsən qocalmışam.

   When I get onto the bus, young people stand up and give up their seats to me, it seems I've become old.

   Synonym: qalxmaq

3. (intransitive) to stop, halt
   • 1959, Anar, Hekayə‎^[]:

     Trolleybus gəlib dayanacağında durdu.

     The trolley bus arrived to the stop and halted'.

   Synonym: dayanmaq

4. (intransitive) to wait
5. (intransitive) to be still
   • 1910, Yusif Vəzir Cəmənzəminli, Vasvası; reprinted as Tоfiq Hüsеynоğlu, Məryəm Aхundоva, editor, Yusif Vəzir Çəmənzəminli. Əsərləri. Üç cilddə. Birinci cild, volume I, Baku: AVRASİYA PRЕSS, 2005, page 96:

     Ağacların budaqları darvazanın tağının üzərindən sallanaraq sakit durmuşdu.

     The branches of the tree were hanging over the gate arch and being still.

   Synonym: tərpənməmək

6. (intransitive, vulgar) to become erect

Conjugation

Conjugation of durmaq

positive
subject non-past participle			duran
subject past participle			durmuş
non-subject participle	with undefined agent		durduq
	with defined agent		(mənim +) durduğum	(sənin +) durduğun	(gen. agent +) durduğu	(bizim +) durduğumuz	(sizin +) durduğunuz	(gen. agent +) durduğu or durduqları
converb			durub
infinitive			durmaq
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	dururam	durursan	durur	dururuq	durursunuz	dururlar
		perfect	durmuşam	durmuşsan	durmuşdur	durmuşuq	durmuşsunuz	durmuşdurlar
	past	simple	durdum	durdun	durdu	durduq	durdunuz	durdular
		continuous	dururdum	dururdun	dururdu	dururduq	dururdunuz	dururdular
		perfect	durmuşdum	durmuşdun	durmuşdu	durmuşduq	durmuşdunuz	durmuşdular
	future	definite	duracağam	duracaqsan	duracaqdır	duracağıq	duracaqsınız	duracaqdırlar
		indefinite	duraram	durarsan	durar	durarıq	durarsınız	durarlar
	future-in-the-past	definite	duracaqdım	duracaqdın	duracaqdı	duracaqdıq	duracaqdınız	duracaqdılar
		indefinite	durardım	durardın	durardı	durardıq	durardınız	durardılar
conditional	present		dursam	dursan	dursa	dursaq	dursanız	dursalar
	past		dursaydım	dursaydın	dursaydı	dursaydıq	dursaydınız	dursaydılar
subjunctive			duram	durasan	dura	duraq	durasınız	duralar
hortative			durasıyam	durasısan	durasıdır	durasıyıq	durasısınız	durasıdırlar
obligational	present		durmalıyam	durmalısan	durmalıdır	durmalıyıq	durmalısınız	durmalıdırlar
	past		durmalıydım	durmalıydın	durmalıydı	durmalıydıq	durmalıydınız	durmalıydılar
imperative			durum	dur	dursun	duraq	durun	dursunlar
negative
subject non-past participle			durmayan
subject past participle			durmamış
non-subject participle	with undefined agent		durmadıq
	with defined agent		(mənim +) durmadığım	(sənin +) durmadığın	(gen. agent +) durmadığı	(bizim +) durmadığımız	(sizin +) durmadığınız	(gen. agent +) durmadığı or durmadıqları
converb			durmayıb
infinitive			durmamaq
			singular			plural
			first	second	third	first	second	third
indicative	present	simple	durmuram	durmursan	durmur	durmuruq	durmursunuz	durmurlar
		perfect	durmamışam	durmamışsan	durmamışdır	durmamışıq	durmamışsınız	durmamışdırlar
	past	simple	durmadım	durmadın	durmadı	durmadıq	durmadınız	durmadılar
		continuous	durmurdum	durmurdun	durmurdu	durmurduq	durmurdunuz	durmurdular
		perfect	durmamışdım	durmamışdın	durmamışdı	durmamışdıq	durmamışdınız	durmamışdılar
	future	definite	durmayacağam	durmayacaqsan	durmayacaqdır	durmayacağıq	durmayacaqsınız	durmayacaqdırlar
		indefinite	durmaram	durmarsan	durmaz	durmarıq	durmarsınız	durmazlar
	future-in-the-past	definite	durmayacaqdım	durmayacaqdın	durmayacaqdı	durmayacaqdıq	durmayacaqdınız	durmayacaqdılar
		indefinite	durmazdım	durmazdın	durmazdı	durmazdıq	durmazdınız	durmazdılar
conditional	present		durmasam	durmasan	durmasa	durmasaq	durmasanız	durmasalar
	past		durmasaydım	durmasaydın	durmasaydı	durmasaydıq	durmasaydınız	durmasaydılar
subjunctive			durmayam	durmayasan	durmaya	durmayaq	durmayasınız	durmayalar
hortative			durmayasıyam	durmayasısan	durmayasıdır	durmayasıyıq	durmayasısınız	durmayasıdırlar
obligational	present		durmamalıyam	durmamalısan	durmamalıdır	durmamalıyıq	durmamalısınız	durmamalıdırlar
	past		durmamalıydım	durmamalıydın	durmamalıydı	durmamalıydıq	durmamalıydınız	durmamalıydılar
imperative			durmayım	durma	durmasın	durmayaq	durmayın	durmasınlar

Derived terms

• duruş (“stance”)
• durğun (“still, tranquil”)
• durum (“standing point”)

References

1. Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*dur-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill