duodetriciens
Latin
XXVIII 28 | ||
---|---|---|
Cardinal: duodētrīgintā Ordinal: duodētrīcēsimus Adverbial: duodētrīciēns |
Adverb
duodētrīciēns (not comparable)
- twenty-eight times
- 70 BCE, Cicero, In Verrem 2.3.163:
- Ita in frumentum imperatum HS duodetriciens in annos singulos Verri decernebatur quod aratoribus solveret, in alteras decumas fere ad nonagiens.