dulciter
Latin
Etymology
From dulcis (“sweet”) + -ter.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈdul.ki.ter/, [ˈdʊɫ.kɪ.tɛr]
Adverb
dulciter (comparative dulcius, superlative dulcissimē)
- sweetly, melodiously
- agreeably, delightfully
Related terms
Related terms
- dulcacidus
- dulcātor
- dulcēdō
- dulcēscō
- dulcia
- dulciārius
- dulciculus
- dulcifer
- dulcificō
- dulciloquus
- dulcimodus
- dulcinervis
- dulciolum
- dulciōrelocus
- dulcis
- dulcisonōrus
- dulcisonus
- dulcitās
- dulcitūdō
- dulcō
- dulcor
- dulcōrō
References
- dulciter in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- dulciter in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- dulciter in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette