dulcifico
See also: dulcificó
Latin
Etymology
From dulcis (“sweet”) + -ficō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /dulˈki.fi.koː/, [dʊɫˈkɪ.fɪ.koː]
Verb
dulcificō (present infinitive dulcificāre, perfect active dulcificāvī, supine dulcificātum); first conjugation
- I make sweet, sweeten.
Inflection
Conjugation of dulcifico (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | dulcificō | dulcificās | dulcificat | dulcificāmus | dulcificātis | dulcificant |
imperfect | dulcificābam | dulcificābās | dulcificābat | dulcificābāmus | dulcificābātis | dulcificābant | |
future | dulcificābō | dulcificābis | dulcificābit | dulcificābimus | dulcificābitis | dulcificābunt | |
perfect | dulcificāvī | dulcificāvistī | dulcificāvit | dulcificāvimus | dulcificāvistis | dulcificāvērunt, dulcificāvēre | |
pluperfect | dulcificāveram | dulcificāverās | dulcificāverat | dulcificāverāmus | dulcificāverātis | dulcificāverant | |
future perfect | dulcificāverō | dulcificāveris | dulcificāverit | dulcificāverimus | dulcificāveritis | dulcificāverint | |
passive | present | dulcificor | dulcificāris, dulcificāre | dulcificātur | dulcificāmur | dulcificāminī | dulcificantur |
imperfect | dulcificābar | dulcificābāris, dulcificābāre | dulcificābātur | dulcificābāmur | dulcificābāminī | dulcificābantur | |
future | dulcificābor | dulcificāberis, dulcificābere | dulcificābitur | dulcificābimur | dulcificābiminī | dulcificābuntur | |
perfect | dulcificātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | dulcificātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | dulcificātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | dulcificem | dulcificēs | dulcificet | dulcificēmus | dulcificētis | dulcificent |
imperfect | dulcificārem | dulcificārēs | dulcificāret | dulcificārēmus | dulcificārētis | dulcificārent | |
perfect | dulcificāverim | dulcificāverīs | dulcificāverit | dulcificāverimus | dulcificāveritis | dulcificāverint | |
pluperfect | dulcificāvissem | dulcificāvissēs | dulcificāvisset | dulcificāvissēmus | dulcificāvissētis | dulcificāvissent | |
passive | present | dulcificer | dulcificēris, dulcificēre | dulcificētur | dulcificēmur | dulcificēminī | dulcificentur |
imperfect | dulcificārer | dulcificārēris, dulcificārēre | dulcificārētur | dulcificārēmur | dulcificārēminī | dulcificārentur | |
perfect | dulcificātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | dulcificātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | dulcificā | — | — | dulcificāte | — |
future | — | dulcificātō | dulcificātō | — | dulcificātōte | dulcificantō | |
passive | present | — | dulcificāre | — | — | dulcificāminī | — |
future | — | dulcificātor | dulcificātor | — | — | dulcificantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | dulcificāre | dulcificāvisse | dulcificātūrus esse | dulcificārī | dulcificātus esse | dulcificātum īrī | |
participles | dulcificāns | — | dulcificātūrus | — | dulcificātus | dulcificandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
dulcificāre | dulcificandī | dulcificandō | dulcificandum | dulcificātum | dulcificātū |
Synonyms
- (sweeten): dulcō, dulcōrō
Antonyms
- (sweeten): amāricō
Related terms
Related terms
- dulcacidus
- dulcātor
- dulcēdō
- dulcēscō
- dulcia
- dulciārius
- dulciculus
- dulcifer
- dulciloquus
- dulcimodus
- dulcinervis
- dulciolum
- dulciōrelocus
- dulcis
- dulcisonōrus
- dulcisonus
- dulcitās
- dulciter
- dulcitūdō
- dulcō
- dulcor
- dulcōrō
Descendants
- Catalan: dulcificar
- English: dulcify
- French: dulcifier
- Italian: dolcificare
- Portuguese: dulcificar
- Spanish: dulcificar
References
- dulcifico in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- dulcifico in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
Spanish
Verb
dulcifico
- First-person singular (yo) present indicative form of dulcificar.