dudlać

Polish

From Proto-Slavic *dudlo (“pipe”) +‎ -ać.

dudlać impf

(intransitive, archaic) to play a wind instrument badly [+ po (prepositional) = on what]
Coordinate terms: dudlić, dyndolić, pitolić, rzępolić
(intransitive, figuratively, archaic) to blather, to prattle
Synonyms: see Thesaurus:bredzić
(intransitive, Poznań) to cry, to weep
Synonym: płakać

Conjugation of dudlać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dudlać
present tense	1^st	dudlam			dudlamy
	2^nd	dudlasz			dudlacie
	3^rd	dudla			dudlają
	impersonal	dudla się
past tense	1^st	dudlałem	dudlałam		dudlaliśmy	dudlałyśmy
	2^nd	dudlałeś	dudlałaś		dudlaliście	dudlałyście
	3^rd	dudlał	dudlała	dudlało	dudlali	dudlały
	impersonal	dudlano
future tense	1^st	będę dudlał, będę dudlać	będę dudlała, będę dudlać		będziemy dudlali, będziemy dudlać	będziemy dudlały, będziemy dudlać
	2^nd	będziesz dudlał, będziesz dudlać	będziesz dudlała, będziesz dudlać		będziecie dudlali, będziecie dudlać	będziecie dudlały, będziecie dudlać
	3^rd	będzie dudlał, będzie dudlać	będzie dudlała, będzie dudlać	będzie dudlało, będzie dudlać	będą dudlali, będą dudlać	będą dudlały, będą dudlać
	impersonal	będzie dudlać się
conditional	1^st	dudlałbym	dudlałabym		dudlalibyśmy	dudlałybyśmy
	2^nd	dudlałbyś	dudlałabyś		dudlalibyście	dudlałybyście
	3^rd	dudlałby	dudlałaby	dudlałoby	dudlaliby	dudlałyby
	impersonal	dudlano by
imperative	1^st	niech dudlam			dudlajmy
	2^nd	dudlaj			dudlajcie
	3^rd	niech dudla			niech dudlają
active adjectival participle		dudlający	dudlająca	dudlające	dudlający	dudlające
contemporary adverbial participle		dudlając
verbal noun		dudlanie

noun

verbs