ducatrix
Latin
Etymology
From ducātor + -trīx.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /duˈkaː.triːks/, [d̪ʊˈkäː.t̪ɾiːks̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /duˈka.triks/, [d̪uˈkɑː.t̪riks]
Noun
ducātrīx f (genitive ducātrīcis, masculine ducātor); third declension
- a (female) leader, a chieftainess
Declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | ducātrīx | ducātrīcēs |
Genitive | ducātrīcis | ducātrīcum |
Dative | ducātrīcī | ducātrīcibus |
Accusative | ducātrīcem | ducātrīcēs |
Ablative | ducātrīce | ducātrīcibus |
Vocative | ducātrīx | ducātrīcēs |
References
- ducatrix in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ducatrix in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré Latin-Français, Hachette