drapież
See also: drapiez
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *drapežь. By surface analysis, drapać + -eż.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdra.pjɛʂ/
- Rhymes: -apjɛʂ
- Syllabification: dra‧pież
- Homophone: drapiesz
Noun
drapież f
- (obsolete) pillage, plunder, robbery (instance of pillaging, plundering, or robbing)
- (obsolete) plunder, loot (stolen property)
Declension
Declension of drapież
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | drapież | drapieże |
| genitive | drapieży | drapieży |
| dative | drapieży | drapieżom |
| accusative | drapież | drapieże |
| instrumental | drapieżą | drapieżami |
| locative | drapieży | drapieżach |
| vocative | drapieży | drapieże |
Related terms
adjectives
- drapieżczy
- drapieżny
adverb
- drapieżnie
nouns
- drapieżca
- drapieżnica
- drapieżnictwo
- drapieżnik
verb
- drapieżyć
Further reading
- drapież in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- drapież in Polish dictionaries at PWN