draaien
Dutch
Etymology
From Middle Dutch drâyen, from Old Dutch thrāien, from Proto-Germanic *þrēaną, from Proto-Indo-European *terh₁-.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdraːi̯ə(n)/
audio (file) - Hyphenation: draai‧en
- Rhymes: -aːi̯ən
Verb
draaien
- to turn, to turn round
- to play (a record, CD, song etc.)
- to run or throw (a party)
Inflection
| Inflection of draaien (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | draaien | |||
| past singular | draaide | |||
| past participle | gedraaid | |||
| infinitive | draaien | |||
| gerund | draaien n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | draai | draaide | ||
| 2nd person sing. (jij) | draait | draaide | ||
| 2nd person sing. (u) | draait | draaide | ||
| 2nd person sing. (gij) | draait | draaide | ||
| 3rd person singular | draait | draaide | ||
| plural | draaien | draaiden | ||
| subjunctive sing.1 | draaie | draaide | ||
| subjunctive plur.1 | draaien | draaiden | ||
| imperative sing. | draai | |||
| imperative plur.1 | draait | |||
| participles | draaiend | gedraaid | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- draaierig
- draaiing
- draailier
- aandraaien
- aaneendraaien
- afdraaien
- doordraaien
- losdraaien
- vastdraaien
- verdraaien
Descendants
- Afrikaans: draai
- → Sranan Tongo: drai
Anagrams
- aanried, dienaar, ried aan