dożyć
Polish
Etymology
From do- + żyć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdɔ.ʐɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔʐɨt͡ɕ
- Syllabification: do‧żyć
Verb
dożyć pf (imperfective dożywać)
- (transitive) to reach a certain age, to live to [+genitive]
Inflection
Conjugation of dożyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | dożyć | |||||
future tense | 1st | dożyję | dożyjemy | |||
2nd | dożyjesz | dożyjecie | ||||
3rd | dożyje | dożyją | ||||
impersonal | dożyje się | |||||
past tense | 1st | dożyłem | dożyłam | dożyliśmy | dożyłyśmy | |
2nd | dożyłeś | dożyłaś | dożyliście | dożyłyście | ||
3rd | dożył | dożyła | dożyło | dożyli | dożyły | |
impersonal | dożyto | |||||
conditional | 1st | dożyłbym | dożyłabym | dożylibyśmy | dożyłybyśmy | |
2nd | dożyłbyś | dożyłabyś | dożylibyście | dożyłybyście | ||
3rd | dożyłby | dożyłaby | dożyłoby | dożyliby | dożyłyby | |
impersonal | dożyto by | |||||
imperative | 1st | niech dożyję | dożyjmy | |||
2nd | dożyj | dożyjcie | ||||
3rd | niech dożyje | niech dożyją | ||||
passive adjectival participle | dożyty | dożyta | dożyte | dożyci | dożyte | |
anterior adverbial participle | dożywszy | |||||
verbal noun | dożycie |
Further reading
- dożyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dożyć in Polish dictionaries at PWN