dowód
Polish
Etymology
Deverbal from dowodzić.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdɔ.vut/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvut
- Syllabification: do‧wód
Noun
dowód m inan (diminutive dowodzik)
- evidence (anything admitted by a court as proof)
- proof
- (informal) identity card
- Synonym: dowód osobisty
Declension
Declension of dowód
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | dowód | dowody |
| genitive | dowodu | dowodów |
| dative | dowodowi | dowodom |
| accusative | dowód | dowody |
| instrumental | dowodem | dowodami |
| locative | dowodzie | dowodach |
| vocative | dowodzie | dowody |
Derived terms
adjectives
- bezdowodowy
- dowodowy
adverb
- bezdowodowo
Related terms
verbs
- dowieść
- dowodzić
Further reading
- dowód in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dowód in Polish dictionaries at PWN