dowlekać

dowlekać

Polish

Etymology

From dowlec +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔˈvlɛ.kat͡ɕ/
• Rhymes: -ɛkat͡ɕ
• Syllabification: do‧wle‧kać

Verb

dowlekać impf (perfective dowlec)

1. (transitive, colloquial) to get somewhere with something by dragging it
2. (reflexive, colloquial) to get somewhere slowly, with difficulty

Conjugation

Conjugation of dowlekać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dowlekać
present tense	1st	dowlekam			dowlekamy
	2nd	dowlekasz			dowlekacie
	3rd	dowleka			dowlekają
	impersonal	dowleka się
past tense	1st	dowlekałem	dowlekałam		dowlekaliśmy	dowlekałyśmy
	2nd	dowlekałeś	dowlekałaś		dowlekaliście	dowlekałyście
	3rd	dowlekał	dowlekała	dowlekało	dowlekali	dowlekały
	impersonal	dowlekano
future tense	1st	będę dowlekał, będę dowlekać	będę dowlekała, będę dowlekać		będziemy dowlekali, będziemy dowlekać	będziemy dowlekały, będziemy dowlekać
	2nd	będziesz dowlekał, będziesz dowlekać	będziesz dowlekała, będziesz dowlekać		będziecie dowlekali, będziecie dowlekać	będziecie dowlekały, będziecie dowlekać
	3rd	będzie dowlekał, będzie dowlekać	będzie dowlekała, będzie dowlekać	będzie dowlekało, będzie dowlekać	będą dowlekali, będą dowlekać	będą dowlekały, będą dowlekać
	impersonal	będzie dowlekać się
conditional	1st	dowlekałbym	dowlekałabym		dowlekalibyśmy	dowlekałybyśmy
	2nd	dowlekałbyś	dowlekałabyś		dowlekalibyście	dowlekałybyście
	3rd	dowlekałby	dowlekałaby	dowlekałoby	dowlekaliby	dowlekałyby
	impersonal	dowlekano by
imperative	1st	niech dowlekam			dowlekajmy
	2nd	dowlekaj			dowlekajcie
	3rd	niech dowleka			niech dowlekają
active adjectival participle		dowlekający	dowlekająca	dowlekające	dowlekający	dowlekające
passive adjectival participle		dowlekany	dowlekana	dowlekane	dowlekani	dowlekane
contemporary adverbial participle		dowlekając
verbal noun		dowlekanie

Further reading

• dowlekać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dowlekać in Polish dictionaries at PWN