doszkolić
Polish
Etymology
From do- + szkolić.
Pronunciation
- IPA(key): /dɔʂˈkɔ.lit͡ɕ/
- Rhymes: -ɔlit͡ɕ
- Syllabification: dosz‧ko‧lić
Verb
doszkolić pf (imperfective doszkalać)
- (transitive) to educate (to supplement someone's knowledge in a particular field)
- Synonym: douczyć
- (reflexive) to educate oneself
Conjugation
Conjugation of doszkolić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | doszkolić | |||||
future tense | 1st | doszkolę | doszkolimy | |||
2nd | doszkolisz | doszkolicie | ||||
3rd | doszkoli | doszkolą | ||||
impersonal | doszkoli się | |||||
past tense | 1st | doszkoliłem | doszkoliłam | doszkoliliśmy | doszkoliłyśmy | |
2nd | doszkoliłeś | doszkoliłaś | doszkoliliście | doszkoliłyście | ||
3rd | doszkolił | doszkoliła | doszkoliło | doszkolili | doszkoliły | |
impersonal | doszkolono | |||||
conditional | 1st | doszkoliłbym | doszkoliłabym | doszkolilibyśmy | doszkoliłybyśmy | |
2nd | doszkoliłbyś | doszkoliłabyś | doszkolilibyście | doszkoliłybyście | ||
3rd | doszkoliłby | doszkoliłaby | doszkoliłoby | doszkoliliby | doszkoliłyby | |
impersonal | doszkolono by | |||||
imperative | 1st | niech doszkolę | doszkolmy | |||
2nd | doszkol | doszkolcie | ||||
3rd | niech doszkoli | niech doszkolą | ||||
passive adjectival participle | doszkolony | doszkolona | doszkolone | doszkoleni | doszkolone | |
anterior adverbial participle | doszkoliwszy | |||||
verbal noun | doszkolenie |
Further reading
- doszkolić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- doszkolić in Polish dictionaries at PWN