doskwierać
Polish
Etymology
From unattested Old Polish doskwrzeć -ać, from do- + Proto-Slavic *skverti.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /dɔˈskfjɛ.rat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛrat͡ɕ
- Syllabification: do‧skwie‧rać
Verb
doskwierać impf
- (intransitive) to pester, to plague, to trouble [+dative = someone]
Conjugation
Conjugation of doskwierać impf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | doskwierać | |||||
present tense | 1st | doskwieram | doskwieramy | |||
2nd | doskwierasz | doskwieracie | ||||
3rd | doskwiera | doskwierają | ||||
impersonal | doskwiera się | |||||
past tense | 1st | doskwierałem | doskwierałam | doskwieraliśmy | doskwierałyśmy | |
2nd | doskwierałeś | doskwierałaś | doskwieraliście | doskwierałyście | ||
3rd | doskwierał | doskwierała | doskwierało | doskwierali | doskwierały | |
impersonal | doskwierano | |||||
future tense | 1st | będę doskwierał, będę doskwierać | będę doskwierała, będę doskwierać | będziemy doskwierali, będziemy doskwierać | będziemy doskwierały, będziemy doskwierać | |
2nd | będziesz doskwierał, będziesz doskwierać | będziesz doskwierała, będziesz doskwierać | będziecie doskwierali, będziecie doskwierać | będziecie doskwierały, będziecie doskwierać | ||
3rd | będzie doskwierał, będzie doskwierać | będzie doskwierała, będzie doskwierać | będzie doskwierało, będzie doskwierać | będą doskwierali, będą doskwierać | będą doskwierały, będą doskwierać | |
impersonal | będzie doskwierać się | |||||
conditional | 1st | doskwierałbym | doskwierałabym | doskwieralibyśmy | doskwierałybyśmy | |
2nd | doskwierałbyś | doskwierałabyś | doskwieralibyście | doskwierałybyście | ||
3rd | doskwierałby | doskwierałaby | doskwierałoby | doskwieraliby | doskwierałyby | |
impersonal | doskwierano by | |||||
imperative | 1st | niech doskwieram | doskwierajmy | |||
2nd | doskwieraj | doskwierajcie | ||||
3rd | niech doskwiera | niech doskwierają | ||||
active adjectival participle | doskwierający | doskwierająca | doskwierające | doskwierający | doskwierające | |
contemporary adverbial participle | doskwierając | |||||
verbal noun | doskwieranie |
References
- Boryś, Wiesław (2005), “doskwierać”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN, page 119
Further reading
- doskwierać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- doskwierać in Polish dictionaries at PWN